Rzeszowiaka przetransportowano z Torshaven do Arhus na Jutlandii wielkim kontenerowcem. Tutaj przedstawiciel ubezpieczyciela ocenił stan jachtu , a ekipa techniczna przybyła z Rzeszowa przygotowała jacht do drogi. Marian Wilusz i Rysiek Prawdziuk to ludzie , na których można liczyć zawsze – nie zawiedli i tym razem. Postawili grotmaszt , uruchomili tyle elektroniki ile było możliwe, zabezpieczyli luźne elementy połamanego bezanmasztu .
Droga do portu macierzystego nie taka znowu długa – około 400 mil , ale to koniec października, czasu na decyzję mało , pogoda niepewna , termin wyciągania jachtu bliski – jak skompletować załogę ?
- Święty, trzeba jechać po Rzeszowiaka. – - To jedziemy. A ilu masz ludzi ? – Dwóch! Ty i ja… Reszty dialogu zacytować się nie da , nie ma takich słów w polskim języku. Ale konkluzja jasna – szukamy .
- Wojtek, chciałeś jesienią na Bałtyk – czas nadszedł. – Rozkaz to rozkaz, wuj to wuj! Kiedy? – Jutro !!!??? – No nie, potrzebuję tydzień, żeby wszystko poukładać – robota ,wynajęty domek na weekend, no i jak to powiedzieć żonie? – To ty układaj , a ja spróbuję jakoś to poprzesuwać .
Czas mijał nieubłaganie, telefony grzały się od nadmiaru połączeń, a Janusz coraz bardziej oswajał się z myślą, że popłyniemy tylko we dwóch. Wreszcie zdeterminowany zadzwonił do Eli, żony Wojtka. Chyba ona sama nie wie do dziś jakich użył argumentów, ale ostatecznie zgoda została wydana. Dwa dni przed wyjazdem rzutem na taśmę dołączyło jeszcze dwóch – na decyzję Piotrek potrzebował pół dnia , a Artur dwóch godzin.
Grudzień 13th, 2013 
Olek Kwaśniewski 
Wysyłam...
